Lezen gaat niet vanzelf, hoofdrekenen gaat zo traag, moeite met de klok, in alles te traag, de trein missen omdat een tabel lezen zo lastig is... Dit zijn situaties die kinderen en volwassenen met problemen als dyslexie en dyscalculie zeker herkennen. Want dyslexie betekent wel heel wat meer dan letters omkeren en te veel fouten lezen. Kobe (6 jaar), Hanne (15 jaar), Toon (21 jaar), Mia (40 jaar) en anderen vertellen over alledaagse situaties die bij hen niet vanzelf lopen. Ze denken dan ook algauw dat ze dom zijn. Ze zijn niet dom, maar voor hen gaat niets automatisch.
Elk hoofdstuk begint met alledaagse ervaringen van problemen waar personen met leerstoornissen in verschillende leeftijdscategorieën mee worden geconfronteerd. Vervolgens worden de problemen, 'struikelblokken', op een rijtje gezet en mogelijke hulp, 'tips', en compenserende activiteiten behandeld. Op deze manier wordt een scala van leerstoornissen zoals dyslexie, geheugenproblemen, dysfasie tot en met problemen met ordening en planning, op een luchtige manier behandeld. Vooral de automatiseringsproblemen staan centraal.
De auteurs kennen het probleem van binnenuit. De talrijke tips groeiden uit hun contacten met kinderen, ouders en klastitularissen. Hoe voel je je als je partner zijn/haar afspraken telkens vergeet en wat kun je er samen aan doen? Hoe help je een leerling die de toetsen op de rekenmachine telkens weer vergeet? Zijn er trucjes om de weg te vinden en je agenda te plannen?
Een boek vol herkenbare situaties en onmiddellijk bruikbare tips over leerstoornissen in het dagelijkse leven. De positieve boodschap (‘laat je stoornis een gave worden’) is in onze prestatiegerichte tijden een verademing. Een must voor leerkrachten, ouders en jongeren.
